Szczyt Koczego Zamku leżący na wysokości 847 m n.p.m. jest doskonałym punktem widokowym, łatwo dostępnym w kilka minut z położonego u jego stóp parkingu w Koniakowie. Koczy Zamek to niezalesione wzgórze w obrębie Bramy Koniakowskiej w południowej części Beskidu Śląskiego. Roztacza się stąd widok na Romankę, Halę Pawlusią, Rysiankę, Lipowską, Suchą Górę, Ochodzitą, Przełęcz Rupienka i Sołowy Wierch. Widać Zwardoń, powyżej Skalankę, Rachowiec, Oźną, Kikulę i Wielką Raczę.

Według legendy nazwa wzniesienia pochodzi od węgierskiego grafa nazwiskiem Kocsi, który miał tu niegdyś mieć swój zameczek obronny.

„(...) stał tu niegdyś zamek węgierskiego grafa, który przywędrował tu z rodzinnych stron, albowiem ojciec chciał go ożenić z niemiłą mu baronówną. Graf ów, nazwiskiem Kocsi, zakochał się w pięknej Jadwidze, góralce z żony zranił w bitwie ojca, który umarł z powodu odniesionych ran. Na skutek tych tragicznych wydarzeń młody graf, trawiony tęsknotą i rozpaczą dostał pomieszania zmysłów, podpalił zamek i przepadł gdzieś bez śladu. Ruiny zamku rozebrali miejscowi górale. Pozostała jedynie nazwa. Nocami w kamieniołomach pod szczytem coś płacze i zawodzi. Podobno to dusza grafa szuka Jadwigi".

W rzeczywistości nazwa związana jest z okresem wojen husyckich. Po przegranej bitwie pod Lipanami powstańcy stanowiący radykalny odłam ruchu husyckiego, taboryci, zmuszeni byli w większości szukać schronienia poza granicami kraju. Wielu z nich udało się do Polski, a drogi ich wiodły często przez tereny księstw cieszyńskiego i oświęcimskiego. Taboryci w czasie swych przemarszów wybierali na dłuższe postoje niewysokie, gołe wzgórza, których szczyt otaczali wieńcem powiązanych łańcuchami wozów, tworząc w ten sposób charakterystyczne dla owych czasów prowizoryczne fortyfikacje. W języku węgierskim słowo "kocsi" (wymawiać: koczi) oznacza wóz, zaś w języku czeskim "kočá" – to kareta, a "koči" – woźnica. Stąd "Koczy Zamek" – to po prostu umocnienie polowe, fortyfikacja utworzona z wozów.

Ciekawostką jest fakt, że tutaj przebiegała granica Polski, Królestwa Węgierskiego i Księstwa Cieszyńskiego. To, co dzisiaj nazywamy Słowacją to były Górne Węgry.

Źródło: Wikipedia