Rezerwat został powołany w 1971 roku jako rezerwat częściowy, a od 1998 roku jako rezerwat ścisły, w celu ochrony bukowo - świerkowego lasu, stanowiącego fragment pierwotnej Puszczy Karpackiej.

Na obszarze rezerwatu dominującym zespołem roślinnym jest buczyna karpacka, występuje także jodła, świerk i jawor. Wysokość niektórych okazów wynosi ponad 40 metrów.

Występują tu rzadkie zbiorowiska jaworzyny ziołoroślowej i najlepiej wykształcone zbiorowisko jaworzyny karpackiej oraz wiele roślin chronionych i rzadkich zagrożonych gatunków ssaków.

Znajdujemy tu liczne źródliska, tereny podmokłe (młaki) oraz torfowiska niskie.
Obszar zbocza góry poprzecinany jest licznymi potokami, które wytworzyły własne jary i dolinki V-kształtne. W rzeźbie terenu znajduje się największe urwisko o wysokości ok. 35 metrów.

Przez obszar rezerwat nie przebiega żadna oznakowana trasa, jedynie wzdłuż granicy Polski ze Słowacją wyznaczony jest graniczny szlak turystyczny oznaczony kolorem niebieskim.
Dziś po tym zakątku Beskidu Żywieckiego można wędrować bez przeszkód, pamiętając o ochronie przyrody i orientacji w terenie.

Pięknie i wyjątkowe miejsce oraz bliski kontakt z przyrodą dostarczą nam wiele niezapomnianych wrażeń." - relacjonuje  przewodnik Jacek Seweryn. 

{gallery}oszast{/gallery}

^{źródło informacji i zdjęcia: Jacek Seweryn}